Ολόκληρα με το κέλυφος
Καρύδια 1/2 πεταλούδα
Καρύδια 1/4 τέταρτο
Καρυδόψιχα τριμμένη
Καρυδιά
Η καρυδιά και η καλλιέργειά της
Η καρυδιά είναι το δέντρο που η επιστημονική της ονομασία είναι Juglans regia, δηλαδή βασιλική καρυδιά. Ονομάζεται επίσης κοινή καρυδιά. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, η ονομασία καρυδιά (καρύα των αρχαίων ελλήνων) προήλθε από το γεγονός ότι προκαλεί πονοκέφαλο σε εκείνους που θα κοιμηθούν στη σκιά του φυλλώματος της.
Είναι δέντρο που συναντούμε σε Δυτική Ασία, Ανατολική Μεσόγειο και Νοτιοανατολική Ευρώπη. Στην Ελλάδα έχουμε περισσότερες από 10.000 άγριες καρυδιές στα όρη της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας. Αυτοφύεται κατά τόπους σε αραιά δάση, κοίτες ποταμών, υγρά εδάφη και ηλιόλουστες πλαγιές μέχρι τα 1400 μέτρα. Είναι ένα φυλλοβόλο δέντρο που μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 20 μέτρα. Τα φύλλα της είναι σύνθετα ανοιχτοπράσινα με χαρακτηριστική μυρωδιά.
Το γεγονός ότι από πολλά χρόνια είναι γνωστή η ευεργετική δράση των καρυδιών στην ανθρώπινη υγεία, σε συνδυασμό με την ιδιαίτερη γευστικότητα της ψίχας τους, είχε σαν αποτέλεσμα την αλματώδη αύξηση της ζήτησης καρυδιών παγκοσμίως, ειδικά τα τελευταία χρόνια.
Συστατικά & χαρακτήρας
Τα φύλλα έχουν ισχυρή αρωματική οσμή. Η γεύση τους είναι υπόπικρη, ρητινώδης και ελαφρά δηκτική. Τα άνθη έχουν τις ίδιες ιδιότητες αλλά λίγο εντονότερες. Τα φύλλα περιέχουν φλαβονοειδή, ναφθοκινόνες, τανίνες και αιθέριο έλαιο.
Ο πράσινος φλοιός περιέχει άμυλο, χλωροφύλλη, μηλικό οξύ, κιτρικό οξύ, άλατα, βιταμίνη C, δεψίνη, μία ουσία δηκτική και πικρή, αιθέριο αλλά και στερεό έλαιο, ινοζίνη, καρυίνη, ναφθοκινόνη. H επιδερμίδα του φλοιού περιέχεi καρυοδεψικό οξύ.
Το νωπό παρέγχυμα του καρπού περιέχει νερό 26,50%, αζωτούχες ουσίες 11,05%, λιπαρές ουσίες 41,98%, εκχυλισματικές ουσίες 17,57%, κυτταρίνη 1,60%, τέφρα 1,30%. Περιέχουν επίσης κοβάλτιο, ασβέστιο, σίδηρο και μαγγάνιο. Το έλαιο των καρυδιών περιέχει απαραίτητα λιπαρά οξέα όπως το α-λινολενικό που είναι ζωτικό για την υγιή κυτταρική λειτουργία και την παραγωγή προσταγλανδινών.
Άνθιση, συλλογή & χρησιμοποιούμενα μέρη
Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται τα φύλλα, ο πράσινος καρπός, ο φλοιός των μίσχων και των ριζών, το επικάλυμμα του καρυδιού, τα καρύδια και τα άνθη. Τα φύλλα συλλέγονται την Ανοιξη, τα άνθη και τα μπουμπούκια το Μάη. Ο πράσινος εξωτερικός φλοιός των καρυδιών τον Ιούλιο.
Οταν τα φύλλα αποξηρανθούν χάνουν λίγο περισσότερο από το μισό βάρος τους. Ο πράσινος φλοιός με την αποξήρανση, γίνεται λεπτός και παίρνει γεύση γλυκίζουσα.
Τα φύλλα είναι στυπτικά, αποτοξινωτικά, αποχρεμπτικά, και υπακτικά. Χρησιμοποιούνται για δερματικά προβλήματα (ακμή, ψωρίαση, έκζεμα). Είναι κατάλληλα για αναπνευστικά προβλήματα όπως άσθμα και βήχα. Διεγείρουν το ήπαρ και προάγουν την αποτοξίνωση του οργανισμού. Το αφέψημα των φύλλων εξαφανίζει τα μυρμήγκια αν αλείψουμε τα μέρη από τα οποία περνάνε.
"Το έδαφος είναι σημαντικό"
Σ΄αυτήν την πλούσια περιοχή που αρδεύεται από τον Πηνειό ποταμό, από τις απαρχές της προϊστορίας μας, στα βαθιά γόνιμα εδάφη παρέχουν ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας της καρυδιάς.. Ελένη Ζυγουράκη
"Θέλει υπομονή το καρύδι"
Γέννημα θρέμμα του θεσσαλικού κάμπου που από την ηλικία των 12 χρόνων μεγάλωσε και έθρεψε την οικογένειά του στα χωράφια της οικογένειάς. Ιωάννης Μιχαήλ